ب : زانا ل سه‌ر توخیبێ بازنی مرۆڤ و خزم و كه‌س و كاران نه‌ئێكن، ئه‌وێت ل سه‌ر مه واجب ئه‌م ل گه‌ل باشبین، و باشیكرنێ ل گه‌ل وان نه‌هێلین، هنده‌ك دبێژن ئه‌و ئه‌ون یێت ببنه میراتگرێت مرۆڤی و ل دویف ڤێ بوچونێ ئه‌وێت میراتگری دناڤبه‌را واندا نه‌بیت نه ژوانه ییت واجب ئه‌م باشیێ ب گه‌هینینێ، و هنده‌كێت دی دبێژن ئه‌و ئه‌ون یێت مه‌حره‌میه‌ت د ناڤبه‌را واندا هه‌ی، هه‌ر كه‌سێ بۆ مروڤی مه‌حره‌م چ ژن بیت چ زه‌لام ئه‌ڤه ژ وان مروڤانه یێت واجب ئه‌م ل گه‌ل باشبین، و هنده‌كێت دی دبێژن ئه‌و كه‌س و كارێت مرۆڤینه ییت ب رێكا دایبان دگه‌هنه مرۆڤی، چ ببنه میراتگر یان نه، و ئه‌ڤ بوچونا سێیێ ب هێزتره و ل دویف ڤێ بوچونێ هه‌ركه‌سێ بگه‌هیته ته ب رێكا دایكێ یان بابێ ژ وان مرۆڤان دهێنه هه‌ژمارتن یێت واجب و ئه‌رك تۆ پشتا خۆ نه‌ده‌یه وان باشیێ ل گه‌ل بكه‌ی و هه‌كه ته دناڤبه‌را خۆ و واندا قه‌تاند ئه‌ڤه ته خۆ ژ دلوڤانیا خودێ قه‌تاند و بێ باركر و خودێ نه‌كه‌ت ته به‌حه‌شت ژ خۆ كر چونكی پێغه‌مبه‌ر سلاڤێت خودێ ل سه‌ربن دبێژیت: (لا یدخل الجنة قاطع رحم) یێ مرۆڤانیێ ببریت ئه‌و ناچیته به‌حه‌شتێ دیسا دبێژیت: (مَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ والْيوْمِ الآخِرِ، فَلْيُكْرِمْ ضَيْفَهُ، وَمَنْ كانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ والْيوم الآخِر، فَلْيصلْ رَحِمَهُ، وَمَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاللَّه وَالْيوْمِ الآخِرِ، فلْيقُلْ خيراً أَوْ لِيَصمُتْ) يێ باوه‌رى ب خودێ و رۆژا قيامه‌تێ هه‌بيت بلا قه‌درێ مێڤانێ خۆ بگريت، و يێ باوه‌رى ب خودێ و رۆژا قيامه‌تێ هه‌بيت بلا خۆ بگه‌هينيته مرۆڤێت خۆ (ئانكو دگه‌ل مرۆڤێت خۆ بلا يێ باش بيت) و يێ باوه‌رى ب خودێ و رۆژا قيامه‌تێ هه‌بيت بلا ئاخفتنا خێرێ بێژيت يان خۆ بێ ده‌نگ كه‌ت و ديسا دبێژیت: (إِنَّ اللَّه تَعَالى خَلَقَ الخَلْقَ حَتَّى إِذَا فَرَغَ مِنْهُمْ قَامَتِ الرَّحِمُ، فَقَالَتْ: هذا مُقَامُ الْعَائِذِ بِكَ مِنَ الْقَطِيعةِ، قال: نَعَمْ أَمَا تَرْضينَ أَنْ أَصِلَ مَنْ وَصَلَكِ، وَأَقْطَعَ مَنْ قَطَعَكِ ؟ قالت: بَلَى، قال فذلِكَ لك، ثم قال رسول اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم: اقرءوا إِنْ شِئتُمْ: فهَلِ عَسَيْتمْ إِن تَولَّيتُم أَنْ تُفسِدُوا في الأَرْضِ وتُقطِّعُوا أَرْحامكُمْ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم أُولَئِكَ الذين لَعنَهُم اللَّهُ فأَصَمَّهُمْ وَأَعْمَى أَبْصَارَهُمْ [ محمد: 22، 23 ]) ب راستى خودايێ مه‌زن چێكرى چێكرن هه‌تا ته‌كويز و تمام كرين، مرۆڤانى رابوو و گۆت: ئه‌ڤه جهێ خۆ پاراستنێيه ب ته ژ بڕينا مرۆڤانيێ، گۆت: ما تو يا رازى نينى ئه‌ز وى بگه‌هينمه دلۆڤانيا خۆ يێ ته بپارێزيت، و يێ ته ببريت ئه‌ز دلۆڤانيا خۆ ژ وى ببرم، گۆت: به‌لێ ئه‌ز يا رازيمه، خودێ گۆت: ئه‌و بۆ ته‌يه، پاشى پێغه‌مبه‌رێ خودێ سلاڤێت خودێ ل سه‌ربن گۆت: بخوينن هه‌كه هه‌وه بڤێت: و دبيت ئه‌گه‌ر هوين پشتا خۆ بده‌نه ئيسلامێ، خرابييێ د ئه‌رديدا بكه‌ن و به‌نكێ مرۆڤاتييێ ببڕن. ئه‌ڤه [ ئه‌ڤێت پشتا خۆ دده‌نه ئيسلامێ و خرابييێ د ئه‌رديدا دكه‌ن ] ئه‌ون يێت خودێ له‌عنه‌ت لێ كرين [ و دوير ئێخستين ژ دلۆڤانييا خۆ ] و كه‌ڕ و كۆره كرين [ نه هه‌قييێ گولێ دبن، و نه دبينن ]. و د ريوايه‌تا بوخاريدا: خودێ گۆت: (منْ وَصلَكِ، وَصلْتُهُ، ومنْ قَطَعكِ قطعتُهُ) يێ ته بپارێزيت، من ئه‌و گه‌هانده دلۆڤانيا خۆ و يێ تو بڕى من ئه‌و ژ دلۆڤانيا خۆ بڕى.
و ئه‌و ژی هه‌می ئێك رێز نینن ئێك فه‌رتره و نێزكتره ژ یێ دی ئه‌بی هوره‌یره خودێ ژێ رازی بیت، گۆت: (: جَاءَ رَجُلٌ إلى رسول اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم فقال: يا رسول اللَّه مَنْ أَحَقُّ النَّاسِ بحُسنِ صَحَابَتي ؟ قال: « أُمُّك » قال: ثُمَّ منْ ؟ قال: «أُمُّكَ» قال: ثُمَّ مَنْ ؟ قال: « أُمُّكَ » قال: ثُمَّ مَنْ ؟ قال: « أَبُوكَ ») زه‌لامه‌ك هاته ده‌ف پێغه‌مبه‌رێ خودێ سلاڤێت خودێ ل سه‌ربن و گۆت: يا پێغه‌مبه‌رێ خودێ كى ژ مرۆڤان پتر هه‌ژى هه‌ڤال باشيا منه؟ گۆت: ده‌يكا ته، گۆت: پاشى كى؟ گۆت: ده‌يكا ته، گۆت: پاشى كى؟ گۆت: ده‌يكا ته، گۆت: پاشى كى؟ گۆت: بابێ ته. و د ريوايه‌ته‌كێدا گۆت: (يا رسول اللَّه مَنْ أَحَقُّ الناس بِحُسْن الصُّحْبةِ ؟ قال: « أُمُّكَ ثُمَّ أُمُّكَ، ثُمَّ أُمُّكَ، ثمَّ أَباكَ، ثُمَّ أَدْنَاكَ أَدْنَاكَ ») یا پێغه‌مبه‌رێ خودێ كی ژ مرۆڤان پتر هه‌ژی هه‌ڤالباشیێیه؟ گۆت: دایكا ته، پاشی دایكا ته، پاشی دایكاته، پاشی بابێ ته، پاشی یێ نێزكتر و نێزیكتر وخودێ چێتر دزانیت.
