ب : ئه‌و ده‌قێت پێڤه‌خواندنێ ب ره‌نگه‌كێ گشتگیر یێت هاتین و جوداهی نه ئێخستیه دناڤبه‌را مرۆڤی و غه‌یری مرۆڤیدا، پێغه‌مبه‌ر سلاڤێت خودێ ل سه‌ربن دبێژیت: (إذا رَأَى أحدكم من أَخِيهِ أو من نَفْسِهِ أو من مَالِهِ ما يُعْجِبُهُ فَلْيُبَرِّكْهُ فإن الْعَيْنَ حَقٌّ) و چاوا چاڤ مرۆڤان هندگڤن، هوسا گیانه‌وه‌ران ژی دهنگڤن، و ئه‌ڤ حه‌دیسه یا گشتگیره بۆ هه‌ر تشتێ چاڤ ب هنگڤن، و ژ ئبن مه‌سعود خودێ ژێ رازی بیت پێڤه‌خواندنا گیانه وه‌ران هاتیه زانین، یێ رونشتی بوو ئێك هاته ده‌ف وی یێ ل ده‌ف وی گۆتێ فلانی چاڤ ل ما هینا ته‌دان و نا حه‌ویێت ئینا شه‌پرزه رابو عه‌بدوللاهێ كورێ مه‌سعودی خودێ ژێ رازی بیت گۆتێ هه‌ره و: (انفث في منخره الأيمن أربعا ، وفي الأيسر ثلاثا ، وقل : لا بأس ، لا بأس ، أذهب البأس، رب الناس، اشف أنت الشافي، لا يكشف الضر إلا أنت. قال : فذهب، ثم رجع إلينا، قال : قلت ما أمرتني فما جئت حتى راث، وبال، وأكل) چار جاران بفكه دفنا وێ یا راستێدا و سێ جاران یا چه‌پێدا و بێژه: (لا بأس، لا بأس، أذهب البأس، رب الناس، اشف أنت الشافي، لا يكشف الضر إلا أنت) دبیژیت من وه‌كر و ئه‌ز نه‌زڤریم هه‌تا وه‌كی به‌رێ نه زڤرییه‌ڤه، و ئه‌ڤ به‌لگه‌یه پتر ژ ئێكێ ئینایه ژ وان ئبن و ئه‌بی شه‌یبه د موصه‌نه‌فا خۆدا، و ئبن عه‌بدولبیر د ته‌مهید و ئیستذكارێدا، و ئبن قوته‌یبه د عیون ئه‌لئه‌خباردا، و به‌یهه‌قی د دعه‌وات و لكه‌بیردا، و شه‌وكانی خودێ ژێ رازی بیت د (تحفة الذاكرين بعدة الحصن الحصين ج1/ص318) دبێژیت: دبیت ئه‌ڤ كاره ژ ئبن مه‌سعود ژ گولێبونه‌كێ بیت ژ پێغه‌مبه‌ری سلاڤێت خودێ ل سه‌ربن گولێ ببیت یان ژی ژ سه‌ربوره‌كێبیت ل سه‌ررا بوریبیت.
