ب : ده‌ستپێكێ ئه‌م دوعا ژ خودایێ مه‌زن دكه‌ین به‌حه‌شتێ ب رزقێ مه بكه‌ت، و مه بكه‌ته خه‌لكێ به‌حشتێ، و مه ل گه‌ل پێغه‌مبه‌ر و شه‌هید و راستگو و راستكاران كومكه‌ن، و كه‌س و كارو خوشتڤێت مه ژی بگه‌هینیته مه، به‌لێ د حه‌دیسێت دورستدا د بوخاری و موسلمێدا هاتیه خوارنا ئێكێ موسلمان د به‌حشتێدا دخۆت و بو دهێته پێشكێشكرن سه‌رپشكا مێلاكا حویتییه پێغه‌مبه‌ر سلاڤێت خودێ ل سه‌ربن دبێژیت: (أَوَّلُ طَعَامٍ يَأْكُلُهُ أَهْلُ الْجَنَّةِ فَزِيَادَةُ كَبِدِ الْحُوتِ) (زیادة) رامان ژێ ئه‌وه: سه‌رپشكا یان جهێ ژ هه‌میان ژێ خوشتر، یان ره‌خێ وێ یێ خوش، هوسا دیاردبیت مێلاكا حویتی هه‌می د خوشیێدا نه ئێكه، پشكا ژ هه‌میا خوشتر كو دبێژنێ سه‌ر پشك (زیادة) ئها به‌حشتێ دێ وێ خوارنێ به‌ری هه‌می خوارنا خون، بوچی دێ ئه‌و پشك بو هێته پێشكێشكرن و بیته خوارنا ئێكێ؟ و حیكمه‌ت نهێنی ژ ڤێ چه‌ندێ چیه؟ خودێ دزانیت و نه هاتیه دیاره‌كرن، هنده‌ك دبێژن: بنه‌تارێ حویتی ئاڤه و ئاڤ بنه‌تارێ دونیایێیه و ئه‌ڤه ئیشاره‌ته بو به‌حشتیان دونیا چو نه‌ما و نا زڤرنه دونیایێڤه، و دبیت ئه‌ڤ نهینیه هه‌بیت و دبیت هنده‌كێت دی بن خودێ دزانیت، به‌لێ ئه‌و پشك خوشیا وێ یا ئاشكرایه و مفایێت نوژداری و ساخله‌میێ ژی گه‌له‌كیت تێدا، ئه‌ڤه نه جهێ هندێیه ئه‌م دیاركه‌ین یێت دڤێت بلا بزڤریت بابه‌تێت نوژداریێ دێ ب درێژی مفایێت مێلاكا حویتی زانیت و خودێ چێتر دزانیت.
