ب : بێگومان گوتنا ڤێ دوعایێ ل دویف بانگیرا ل ده‌ف هه‌می زانایان سونه‌ته و پێغه‌مبه‌ری سلاڤێت خودێ ل سه‌ربن به‌رێ مه یێ دایێ هه‌روه‌كی دڤه‌گێرا بوخاریدا هاتی جابر خودێ ژێ رازی بیت، دبێژیت: پێغه‌مبه‌ری سلاڤێت خودێ ل سه‌ربن گۆت: (من قَال حِين يسْمعُ النِّداءَ: اللَّهُمَّ رَبَّ هذِهِ الدَّعوةِ التَّامَّةِ، والصَّلاةِ الْقَائِمةِ، آت مُحَمَّداً الْوسِيلَةَ، والْفَضَيِلَة، وابْعثْهُ مقَامًا محْمُوداً الَّذي وعَدْتَه، حلَّتْ لَهُ شَفَاعتي يوْم الْقِيامِة) ھەرکەسێ دەمێ بانگی گولێ دبیت بێژیت: یا خودێ خودانێ ڤێ گازیا تەکویز و بێ کێماسی و خودانێ ڤێ نڤێژا دھێتەکرن (یان نڤێژا ھەر دێ مینیت) وەسیلەیێ (جھێ تایبەت ژ بەحەشتێ) و پلەیا تایبەت بدە موحوممەدی و بگەھینە جھێ پەسنکری [ ئەو جھێ شوکرا وی تێدا دئێتە کرن رۆژا مەھدەرا مەزن]. و ئه‌ڤه سونه‌ته‌كا بێگومانه ل ده‌ف حه‌دیس زانان به‌لێ ئه‌ڤ دوعایه ل دویف قامه‌تێرا ژی دهێته خاندن یان نه؟ زانا دڤێ چه‌ندێدا ل دویف تێگه‌هشتنا وان دڤێ حه‌دیسێدا ئه‌وا بوخاری موسلم دڤه‌گێرانا وێدا جوت: (بين كل أذانين صلاة ) یێت بوینه دوو بوچون، بوچونا ئێكێ پشتی قامه‌تی ژی موسته‌حه‌به ئه‌ڤ دوعایه بێته خاندن، چونكی پێغه‌مبه‌ری سلاڤێت خودێ ل سه‌ربن فه‌رمانا مه یێ كری پشتی بانگی بێژن و قامه‌ت ژی ب فه‌رمانا پێغه‌مبه‌ری سلاڤێت خودێ ل سه‌ربن بانگه، ده‌مێ ئێك ناڤ دانایه سه‌ر بانگ و قامه‌تێ دبێژیت: (بين كل أذانين صلاة ) و بانگ و قامه‌ت هه‌ردوو بانگ دانان و هه‌كه هه‌ردوو بانگ بن هه‌روه‌كی پێغه‌مبه‌ری سلاڤێت خودێ ل سه‌ربن داناین ئه‌ڤ دوعایه ب گۆتنا پیغه‌مبه‌ری سلاڤێت خودێ ل سه‌ربن دویف هه‌ردوویانرا دهێته خاندن، و ئه‌ڤه بوچونا شافعیانه و ژێگرتنا لجنا به‌رده‌وامه یا فه‌توایا سعودی و ژێگرتنا بن بازییه و ژێگرتنا ئه‌لبانیه د كتێبا ویدا (الثمر المستطاب ) و دبێژیت: ( وعلى من يسمع الإقامة مثل ما على من يسمع الأذان من الإجابة والصلاة على النبي (صلى الله عليه وسلم) وطلب الوسيلة له كما سبق بيانه في المسألة من الأذان وذلك لعموم قوله (صلى الله عليه وسلم) : ( إذا سمعتم المؤذن فقولوا مثلما يقول . . . ) الحديث ولأن الإقامة أذان لغة وكذلك شرعا لقوله (صلى الله عليه وسلم) : ( بين كل آذانين صلاة ) يعني أذانا وإقامة).
و بوچونا دویی دبیژیت: خاندنا ڤێ دوعایێ دویف قامه‌تێرا نه سونه‌ته و نه دورسته و ئه‌ڤه بژونا حه‌نبه‌لیانه و حه‌نه‌فیانه و به‌لگێ وان پێغه‌مبه‌رێ نه خاندیه به‌لێ ئه‌م دشیێن به‌رسڤا وان بده‌ین سونه‌ت یان ب كریارا پێغه‌مبه‌ری سلاڤێت خودێ ل سه‌ربن دیاردبیت یان ب گۆتنا وی یان ب گۆتن و كریارا وی و ب گۆتنا وی یا دیاره بووی قامه‌ت بانگ حسیبه و بانگ ب گۆتنا پێغه‌مبه‌ری سلاڤێت خودێ ل سه‌ربن دهیته هه‌ژمارتن و ب گۆتنا خۆ د ڤه‌گێرا موسلمیدا یێ گۆتی: (إِذا سمِعْتُمُ النِّداءَ فَقُولُوا مِثْلَ ما يَقُولُ، ثُمَّ صَلُّوا علَيَّ، فَإِنَّهُ مَنْ صَلَّى علَيَّ صَلاةً صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ بِهَا عشْراً، ثُمَّ سلُوا اللَّه لي الْوسِيلَةَ، فَإِنَّهَا مَنزِلَةٌ في الجنَّةِ لا تَنْبَغِي إِلاَّ لعَبْدٍ منْ عِباد اللَّه وَأَرْجُو أَنْ أَكُونَ أَنَا هُو، فَمنْ سَأَل ليَ الْوسِيلَة حَلَّتْ لَهُ الشَّفاعَةُ) ھەکە ھەوە گول بانگی بوو، ھوین ژی وەکی یا ئەو دبێژیت بێژن، پاشی سەلەواتان بدەنە سەر من، ب راستی ھەرکەسێ سەلەواتەکێ بدەتە سەر من، خودێ دەھان ل شوینێ دێ دەتە سەر (ئانکو دەە دلۆڤانیان دێ پێ بەت) پاشی داخوازا وەسیلێ (جھەکێ تایبەتە ژ بەحەشتێ) بۆ من بکەن، ئەو جھەکە د بەحەشتێدا بۆ کەسێ نابیت بۆ بەندەیەکێ نەبیت ژ بەندەیێت خودێ و ئەز ھیڤی دکەم ئەز ئەو بم، و ھەرکەسێ داخوازا وەسیلێ بۆ من بکەت بەڕەڤانی و مەھدەریا من بۆ واجب بوو.. و هوسا دیاره‌دبیت ئه‌ڤه پرسه‌كا فقهییه و جودابوون یا ل سه‌ر هه‌ی و هه‌رئێكی به‌لگێت خۆ یێت هه‌ین ڤێجا یێ باوه‌ری ب به‌لگێت بوچونا ئێكێ هه‌بیت بلا بخوینیت و یێ باوه‌ری ب به‌لگێت بوچونا دوویێ هه‌بیت بلا نه خوینیت و كه‌س كه‌سێ ب بیده‌عچیاتیێ گونه‌هبارنه‌كه‌ت یا خه‌له‌ته و نه‌یا دورسته ئه‌ڤه ببیت و خودێ چێتر دزانیت.
